Definitivamente soy un loco con una cabina de policía.

Dlaczego cieszę się, że po jakimś strasznie długim czasie Doctor Who wraca, wraca, wraca? (Siódmy sezon, w grudniu nowa towarzyszka, w 2013 pięćdziesiąt lat serialu). Czy wystarczy za usprawiedliwienie, że:

• uwielbiam, gdy dobro zwycięża,
• lubię się śmiać z rzeczy obiektywnie mało śmiesznych (patrz: tytuł notki),
• Karen Gillan jest naprawdę śliczna i ruda, ale to dobrze, że Amy Pond znika (chyba, że w tym sezonie okaże się być Amy z The Girl Who Waited),
• porozkoszuję się tymi odcinkami z Rorym, które nam jeszcze zostały,
• moje życie będzie miało pewien porządek: od soboty do soboty,
• w pierwszym odcinku Dalekowie, później Weeping Angels i River Song?

Wystarczy. I cieszę się okrutnie, tak po prostu.